Ο στόχος της ενδοδοντικής θεραπείας είναι η διατήρηση του δοντιού στο στόμα και η αποφυγή της εξαγωγής.

Το εσωτερικό μέρος του δοντιού που αποτελείται από ευαίσθητα νεύρα, αιμοφόρα αγγεία και συνδετικό ιστό (πολφός), μπορεί να μολυνθεί από μικρόβια συνήθως όταν:

• Υπάρχει τερηδονική βλάβη η οποία έχει προχωρήσει τόσο βαθιά έτσι ώστε να δημιουργήσει φλεγμονή
• Όταν υπάρχουν ραγίσματα και βαθιά σφραγίσματα στα δόντια
• Όταν ένα δόντι έχει τραυματιστεί – Ένα δόντι μπορεί να τραυματιστεί από καθημερινά μικρά χτυπήματα (πιρούνι, κόκαλο, κουκούτσι), από ισχυρή σύγκρουση (πτώση από σκαλιά, ποδήλατο) ή ακόμη και από το καθημερινό σφίξιμο των δοντιών (βρουξισμός)
• Όταν υπάρχει περιοδοντική νόσος.

Σε πρώτο στάδιο ο οδοντίατρος κάνει χρήση τοπικής αναισθησίας, το δόντι απομονώνεται από σάλια και βακτήρια και απομακρύνει όλα τα μικρόβια από το μολυσμένο εσωτερικό του δοντιού (πολφός) με ειδικά μικροεργαλεία και αντισηπτικά υγρά. Έπειτα, αφαιρεί την υπόλοιπη τερηδόνα, εάν και εφόσον υπάρχει και γεμίζει το εσωτερικό του δοντιού (ριζικοί σωλήνες) με ειδικό υλικό με σκοπό την αποφυγή επαναμόλυνσης του δοντιού.

Μια ενδοδοντική θεραπεία για να ολοκληρωθεί χρειάζεται από ένα (1) έως τρία (3) ραντεβού με απόσταση αρκετών ημερών μεταξύ τους. Εάν το δόντι παρουσιάσει απόστημα, έντονο πρήξιμο και πόνο είναι αναγκαίο να δοθεί αντιβιοτική αγωγή. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας θα πρέπει να εκτιμηθεί ποια είναι η καταλληλότερη αποκατάσταση για το θεραπευμένο δόντι, για παράδειγμα εάν χρειάζεται απλό σφράγισμα, ένθετο ρητίνης ή πορσελάνης, ή μια στεφάνη(θήκη) και ενδομυλικό άξονα και να τοποθετηθεί το συντομότερο.

Η πιθανότητα επιτυχίας της ενδοδοντικής θεραπείας υπερβαίνει το 90%

Για δύσκολα και σύνθετα περιστατικά ζητείται η βοήθεια εξειδικευμένου συναδέλφου-Ενδοδοντολόγου.