Ο στόχος της ενδοδοντικής θεραπείας είναι η διατήρηση του δοντιού στο στόμα και η αποφυγή της εξαγωγής.
Το εσωτερικό μέρος του δοντιού που αποτελείται από ευαίσθητα νεύρα, αιμοφόρα αγγεία και συνδετικό ιστό (πολφός), μπορεί να μολυνθεί από μικρόβια συνήθως όταν:
Σε πρώτο στάδιο ο οδοντίατρος κάνει χρήση τοπικής αναισθησίας, το δόντι απομονώνεται από σάλια και βακτήρια και απομακρύνει όλα τα μικρόβια από το μολυσμένο εσωτερικό του δοντιού (πολφός) με ειδικά μικροεργαλεία και αντισηπτικά υγρά. Έπειτα, αφαιρεί την υπόλοιπη τερηδόνα, εάν και εφόσον υπάρχει και γεμίζει το εσωτερικό του δοντιού (ριζικοί σωλήνες) με ειδικό υλικό με σκοπό την αποφυγή επαναμόλυνσης του δοντιού.
Μια ενδοδοντική θεραπεία για να ολοκληρωθεί χρειάζεται από ένα (1) έως τρία (3) ραντεβού με απόσταση αρκετών ημερών μεταξύ τους. Εάν το δόντι παρουσιάσει απόστημα, έντονο πρήξιμο και πόνο είναι αναγκαίο να δοθεί αντιβιοτική αγωγή. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας θα πρέπει να εκτιμηθεί ποια είναι η καταλληλότερη αποκατάσταση για το θεραπευμένο δόντι, για παράδειγμα εάν χρειάζεται απλό σφράγισμα, ένθετο ρητίνης ή πορσελάνης, ή μια στεφάνη(θήκη) και ενδομυλικό άξονα και να τοποθετηθεί το συντομότερο.
Η πιθανότητα επιτυχίας της ενδοδοντικής θεραπείας υπερβαίνει το 90%
Για δύσκολα και σύνθετα περιστατικά ζητείται η βοήθεια εξειδικευμένου συναδέλφου-Ενδοδοντολόγου.
Η εγκυμοσύνη μπορεί να επηρεάσει την υγεία των δοντιών και των μαλακών ιστών που υπάρχουν μέσα στο στόμα και κατ’ επέκταση να επηρεάσει την πορεία της εγκυμοσύνης και το ίδιο το έμβρυο.
Σε καμιά περίπτωση η εγκυμοσύνη δεν ευθύνεται για την απώλεια των δοντιών. Το έμβρυο λαμβάνει το ασβέστιο που χρειάζεται από τις τροφές που καταναλώνει η εγκυμονούσα και όχι από τα δόντια. Ακόμα και αν η μέλλουσα μητέρα δεν ακολουθεί ισορροπημένη διατροφή, τότε ο οργανισμός φροντίζει να πάρει ασβέστιο από τα οστά.
Κατά τους μήνες της εγκυμοσύνης λόγω των συχνών εμετών που παρουσιάζονται τους πρώτους μήνες, της αυξημένης προγεστερόνης που επιδρά στη μικροκυκλοφορία του αίματος και της παραμελημένης συνήθως στοματικής υγιεινής αυξάνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης τερηδόνας και επουλίτιδας (ουλίτιδα που εμφανίζεται μόνο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης).
Οι γυναίκες που πάσχουν από ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα έχουν περίπου επτά (7) φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό και ελλιποβαρή νεογέννητα.
Επιτρέπονται σχεδόν όλες οι οδοντιατρικές επεμβάσεις και ακτινογραφίες αλλά καλό είναι να γίνονται μόνο αν κριθούν απολύτως απαραίτητες. Η καταλληλότερη περίοδος είναι από το 2ο τρίμηνο και έπειτα.
Εάν υπάρξει χορήγηση τοπικής αναισθησίας πρέπει να είναι σε μικρές δόσεις και χωρίς παρουσία αγγειοσυσπαστικού.
Πρόληψη και αντιμετώπιση:
Οι άφθες είναι μικρές κηλίδες που εμφανίζονται στα χείλη, στη γλώσσα και στο εσωτερικό του στόματος. Χαρακτηρίζονται από το στρογγυλό τους σχήμα, το περιφερειακά λευκοκίτρινο και κεντρικά κόκκινο χρώμα τους. Παρ’όλο το μικρό τους μέγεθος ,μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο.
Η διάρκειά τους είναι από 7-14 ημέρες και στις περισσότερες περιπτώσεις επουλώνονται μόνες τους.
Τα αίτια δεν είναι ξεκάθαρα αλλά βασικοί κατηγορούμενοι θεωρούνται οι εξής:
Αντιμετώπιση
Στοχεύει κυρίως στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και όχι στην απόλυτη θεραπεία τους.
Στην πλειοψηφία τους οι άφθες είναι ακίνδυνες και αρκεί μία κλινική εξέταση στον οδοντίατρο. Σε μερικές όμως περιπτώσεις χρειάζονται και επιπλέον εξετάσεις(π.χ. αιματολογικές) για να αποκλειστούν άλλα νοσήματα.
Η σύγχρονη οδοντιατρική ,η εκπαίδευση και η εμπειρία ενός ‘σύγχρονου’ οδοντιάτρου επιτρέπουν μια ατραυματική και ανώδυνη εξαγωγή.
Πριν από κάθε προγραμματισμένη εξαγωγή γίνονται λεπτομερής λήψη ιατρικού και οδοντιατρικού ιστορικού, τοπική αναισθησία και ακτινογραφίες εάν κριθούν απαραίτητες.
Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στους ασθενείς που παίρνουν αντιπηκτική αγωγή καθώς και στους ασθενείς με σοβαρή οστεοπενία ή καρκίνο του προστάτη/μαστού που λαμβάνουν διφωσφονικά φάρμακα, φροντίζοντας πάντα να υπάρχει συνεννόηση εκ των προτέρων με τον θεράποντα ιατρό του κάθε ασθενή.
Αιτίες
Οδηγίες μετά την εξαγωγή
Αμέσως μετά την επέμβαση:
Για 7 (επτά) ημέρες
Εάν δεν τηρηθούν σωστά οι οδηγίες, η συχνότερη επιπλοκή είναι το λεγόμενο ‘ξηρό φατνίο’. Είναι πιο συχνό φαινόμενο μετά από εξαγωγή των πίσω δοντιών και εμφανίζεται δύο (2) με τρεις (3) ημέρες μετά την εξαγωγή. Είναι αρκετά επώδυνο με χαρακτηριστική κακοσμία στο στόμα χωρίς σωστή επούλωση του τραύματος. Για την σωστή θεραπεία του ξηρού φατνίου, ο οδοντίατρος δίνει αντιβιοτική αγωγή και ειδικά αντισηπτικά διαλύματα με καταπραϋντική ευγενόλη.
Η ουλίτιδα είναι το πρώτο στάδιο ασθένειας (ήπιας φλεγμονής των ούλων) και εντοπίζεται σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους. Προκαλείται από βακτήρια που πολλαπλασιάζονται στη στοματική κοιλότητα λόγω κακής στοματικής υγιεινής. Μπορεί να προκαλέσει σημαντικές βλάβες πριν γίνει αντιληπτή και αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα. Εάν όμως αντιμετωπιστεί τη σωστή χρονική στιγμή είναι αναστρέψιμη.
Χαρακτηριστικά συμπτώματα της ουλίτιδας είναι τα διογκωμένα με έντονο κόκκινο χρώμα ούλα τα οποία αιμορραγούν πολύ εύκολα. Συνήθως η ουλίτιδα δε συνοδεύεται με πόνο αλλά με ελαφρύ τσούξιμο στα ούλα και κακοσμία του στόματος.
Αιτίες:
Η θεραπεία ξεκινάει με την καλή στοματική υγιεινή, την εκπαίδευση από τον οδοντίατρο στην σωστή τεχνική βουρτσίσματος, την σχολαστική φροντίδα της γλώσσας και τη χρήση ειδικού στοματικού διαλύματος και αλοιφών που θα προτείνει ο οδοντίατρος. Επίσης, ωφέλιμες είναι και οι παστίλιες προβιοτικών που απελευθερώνουν στο στόμα ακίνδυνα βακτήρια της φυσιολογικής χλωρίδας με σκοπό να κυριαρχήσουν έναντι των επικίνδυνων βακτηρίων που προκαλούν ουλίτιδα.
Η θεραπεία στο οδοντιατρείο χωρίζεται σε δύο συνεδρίες οδοντικού καθαρισμού σε διάστημα δεκαπέντε (15) ημερών. Εάν κριθεί αναγκαίο γίνεται τοπική χρήση αναισθησίας. Κατά τον πρώτο καθαρισμό γίνεται χρήση της συσκευής υπερήχων ή laser και δίνονται οι οδηγίες στον ασθενή για σωστή τεχνική βουρτσίσματος και χρήση αντισηπτικού στοματικού διαλύματος και ειδικής οδοντόκρεμας. Κατά τον δεύτερο καθαρισμό γίνεται επανέλεγχος, προγραμματίζεται ο επόμενος καθαρισμός σε περίπου τέσσερις μήνες και χορηγούνται συμπληρώματα βιταμινών με κύριο συστατικό τη βιταμίνη C.
Ο επιστημονικός όρος της κακοσμίας λέγεται χαλίτωση και επηρεάζει τους ασθενείς ψυχολογικά και κοινωνικά σε μεγάλο βαθμό. Συνήθως οι ασθενείς με δυσοσμία δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα οι ίδιοι αλλά το εντοπίζουν άτομα του στενού τους περιβάλλοντος. Η κακοσμία που παρατηρείται κατά τις πρωινές ώρες ή όταν κάποιος είναι νηστικός ή αφυδατωμένος θεωρείται φυσιολογική κατάσταση.
Αιτίες:
Βασικά μέτρα θεραπείας και πρόληψης:
Η λεύκανση είναι μια απλή και γρήγορη μέθοδος που αφαιρεί τις χρωστικές ουσίες (λεκέδες) από την επιφάνεια των δοντιών με αποτέλεσμα τα δόντια να φαίνονται λευκότερα. Βελτιώνει σημαντικά την εξωτερική εμφάνιση των δοντιών και γίνεται υποχρεωτικά υπό την καθοδήγηση του οδοντιάτρου.
Οι τρείς βασικοί μέθοδοι είναι:
Παρόλο που κυκλοφορούν χιλιάδες προϊόντα λεύκανσης προς πώληση, είτε στο διαδίκτυο είτε στις υπεραγορές, καλό είναι πριν τα δοκιμάσει ο ασθενής να συμβουλευτεί πρώτα τον ιατρό του.
Το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την λεύκανση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως:
Για τους παραπάνω λόγους δεν είναι όλοι οι ασθενείς κατάλληλοι για λεύκανση.
Η λεύκανση επηρεάζει μόνο την φυσική επιφάνεια των δοντιών και όχι οδοντιατρικές εργασίες όπως σφραγίσματα, θήκες, γέφυρες και οδοντικά εμφυτεύματα. Για τον λόγο αυτό συνίσταται να αλλάζονται οι παλιές εργασίες στο στόμα του ασθενή περίπου 2-3 εβδομάδες μετά την λεύκανση.
Η πλειοψηφία των ασθενών αντιμετωπίζει μια ήπια ευαισθησία κατά τη διάρκεια και μετά την ολοκλήρωση της λεύκανσης για 2-3 εικοσιτετράωρα και συνήθως απαιτεί παραπάνω από μια συνεδρία.
Το κόστος ποικίλει ανάλογα με την περίπτωση και το αποτέλεσμα μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα (2-3 χρόνια).
Τις πρώτες 2-3 ημέρες θα πρέπει να αποφεύγονται τα εξής:
Στην πρώτη οδοντιατρική επίσκεψη γίνεται μια συζήτηση που έχει σκοπό να βοηθήσει τον οδοντίατρο μέσα από τις πληροφορίες που θα συλλέξει, να βελτιώσει την υγεία του ασθενούς καθώς και να τον γνωρίσει καλύτερα. Κατά τη διάρκεια της ιατρικής συνέντευξης ο οδοντίατρος θα κάνει κάποιες ερωτήσεις ώστε να αποκτήσει πλήρη εικόνα τυχόν ασθενειών, επεμβάσεων ή λήψης φαρμακευτικής αγωγής που μπορεί να επηρεάσουν τις οδοντιατρικές θεραπείες και εργασίες. Όλες οι ερωτήσεις έχουν την σημασία τους και τον υποβοηθητικό τους ρόλο.
Στην λήψη του λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού περιλαμβάνονται :
Κάθε φορά που αλλάζει κάτι στην υγεία σας ή στην λήψη των φαρμάκων, φροντίστε να ενημερώνετε τον ιατρό σας.
Κατά την διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων μπορεί να συμβούν διάφορα ατυχήματα όπως:
Οι δραστηριότητες στις οποίες είναι απαραίτητοι οι προστατευτικοί νάρθηκες είναι το μπάσκετ, η πυγμαχία, το kick boxing, οι πολεμικές τέχνες, κ.α.
Καλός και ποιοτικός νάρθηκας θεωρείται αυτός που είναι πάντα σταθερός μέσα στο στόμα και δεν εμποδίζει την αναπνοή ή την ομιλία. Σε αντίθετη περίπτωση προκαλούνται χρόνια προβλήματα στην κροταφογναθική διάρθρωση (άρθρωση της γνάθου).
Οι νάρθηκες προστασίας χωρίζονται σε τρείς ομάδες:
Τα οδοντικά εμφυτεύματα μας δίνουν τη δυνατότητα να αντικαταστήσουμε ένα ή περισσότερα δόντια που έχουν χαθεί χωρίς να καταστρέψουμε τα γειτονικά δόντια του ασθενή τροχίζοντάς τα. Επίσης, αποκαθιστούν μεγάλες περιοχές χωρίς καθόλου δόντια (νωδοί ασθενείς).
Οι λόγοι που ο οδοντίατρος επιλέγει τα εμφυτεύματα είναι οι εξής:
Η διάρκεια ζωής τους είναι περίπου δεκαπέντε (15) χρόνια και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως:
Για τους παραπάνω λόγους δεν είναι όλοι οι ασθενείς κατάλληλοι για οδοντικά εμφυτεύματα.
Τα εμφυτεύματα μοιάζουν με μικρή βίδα, κατασκευάζεται από τιτάνιο το οποίο είναι βιοσυμβατό υλικό και ουσιαστικά μιμείται την φυσική ρίζα του δοντιού. Έχει υψηλή αντοχή και με την πάροδο του χρόνου ενσωματώνεται όλο και περισσότερο μέσα στο οστό της γνάθου.
Για τους περισσότερους ασθενείς οι τοποθέτηση των οδοντικών εμφυτευμάτων περιλαμβάνει δύο χειρουργικές φάσεις.
Στην πρώτη φάση υπό τοπική αναισθησία τοποθετείται το εμφύτευμα μέσα στο οστό της γνάθου. Για 3-6 μήνες τα εμφυτεύματα καλύπτονται από τα ούλα και σταδιακά ενσωματώνονται στο οστό της γνάθου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο ασθενής μπορεί να φορέσει προσωρινές κατασκευές πάνω από τα εμφυτεύματα.
Στη δεύτερη φάση πάλι υπό τοπική αναισθησία, ο οδοντίατρος αποκαλύπτει τα εμφυτεύματα που βρίσκονται κρυμμένα κάτω από τα ούλα. Ακολουθούν τα αποτυπώματα (μέτρα) και η τοπική τοποθέτηση των στεφανών (θηκών) ή τεχνητών οδοντοστοιχιών πάνω στα εμφυτεύματα.
Οδηγίες για την σωστή φροντίδα των οδοντικών εμφυτευμάτων:
Οδοντίατρος
Σοφοκλέους 64,
321 00, Λειβαδιά
698 807 0112
dr.k.antonelou@gmail.com
by Hypermorph.com and My-Medical.gr